Yine mısralara gömdüm başımı
İnsafına sığındım kelimelerin
Aşk yazdım,sevgi yazdım,gül yazdım
Hasretine alışamadım,'gel' yazdım.
Yine mısralara gömdüm başımı
Aç gözünü seyreyle bak
Daha neler göreceksin
Şuyersiz inadı bırak
Birgün sen de öleceksin.
İbret al şu kâinattan
Esiyor başımda kavak yelleri
Ben senin aşkına düştüm düşeli
Herkesin gözünde oldum serseri
Ben senin aşkına düştüm düşeli.
Ne iz'an bıraktın,ne fikir bende
Kalbimin üstüne koydum resmini
Dilimde söyleyip durdum ismini
Gözümün önüne getirdim seni
Unutmak istedim unutamadım.
Yokluğun ölümden zor geldi bana
Çarmıha germişler hayallerimi
Düşlerim hapsolmuş prangalarda
Öksüz bırakmışlar ümitlerimi
Ümitsiz kalmışım karanlıklarda.
Hayatımı zindan etmiş geceler
Aylardan nisandayız
Günlerden pazartesi
Yine ayyuka çıktı
Garip gönlümün sesi.
Sevdama can üfledi
Ne yürekler yanar bizde
Lokman olda bir gör gülüm
Ne yaralar kanar bizde
Lokman olda bir gör gülüm.
Sevdamızın uğrunda biz
Yorgun bir sonbahar,yorgun bir akşam
Rehavet yayılmış tüm sokaklara
Gökyüzünde birtek yıldız bile yok
Ay doğmayı unutmuş,belkide yorgunluktan.
Her sonbahar böyle gelir nedense
Bir gül gördüm zemheride açılmış
Yaprağı buz tutmuş,dalı üşümüş
Garip bülbül tepesine tünemiş
Kanadı buz tutmuş,dili üşümüş.
Bir garip kul gördüm kendinden geçmiş
Dağlar taşlar inlese
Yer gök birbirine girse
Gökten melekler inse
Zikreylesek Allah'ı.
Gonca güller açılsa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!