Nurcan Düzenli Şiirleri - Şair Nurcan Dü ...

Bakışlarına dokunamazdı gözlerim;
Hep uzaktan, çok uzaktan seni gözlerdim.
Teninde dolaşırdı rüzgarlar,
Yanımda yağardı anında karlar.

Bakışlarına dokunamazdı gözlerim;

Gel..
Affettim seni,
Şu akan yaşlarımdan yol yaptım gemilere.
Gel..
Döndür o gidişini,
İçimi yakan bu acıyla konu ettim seni şiirlere.

Geceyle dans ediyorum, sen hala uyuyorsun. Sokaklar titriyor, yıldızlar kayıyor, ay çalıyor ıssızlığın şarkısını, sen duymuyorsun. Ayrılık vakti dolduruyor zamanın kadehini, sarhoş oluyorum. Dileklerimin ucuna seni bağlayıp salıyorum gökyüzüne, savruluyorsun. Açıyorsun gözlerini, suskun ve buruk bir roman okuyorum, yumuyorsun en derin nefesini alarak, kayboluyorum ben. Yutuyorsun tüm güzelliklerini gecenin, daha da güzelleşiyorsun. Geceyle dans ediyorum, Karanlık, yalnızlık, ıssızlık işliyor bedenime, üşüyorum. Sessizlik sarıp sarmalıyor gecenin bu saatini. Düşen yaprağın sesi duyuluyor. Susuyor bebek, ölüyor kelebek.. Gecenin soğuk sularında dökülecek gelecek. Vuruluyor nefesin iç çekişlerime, Hapsoluyorum sonra gözlerinin yeşiline. Duymuyorsun, görmüyorsun, bilmiyorsun. Geceyle dans ediyorum, ama sen yoksun.

Kaybolan bir gölge boyuyor kendini altın rengine,
Ne bir yıldız kayıyor, ne de gece sararıyor.
Susuyor tüm sesiyle bütün çığlıklar,
Susuyor zaman, aşkın gözleri kararıyor.
Kaybolan bir gölge boyuyor kendini altın rengine sabaha kadar...

İki kanatlı bir özgürlük ol, Göklerin sahibi, ağaçların misafiri. Ülkelerin süsü, şiirlerin önsözü, Doğanın yavrusu, insanların huzuru ol. Gökler olsun sana sonsuz bir yol. İki kanatlı bir özgürlük ol, Sevdalara dost, sevgisizlere post. Sabıra zaman, umutsuzlara liman, Aşkı besle yuvanda, sevgiyi taşı ayaklarında, Barış getir biz insanlara mesela. İki kanatlı bir özgürlük ol, Kötülüklerin hırsızı, iyilik meraklısı. Maviliklere yıldız, dallarda sayısız. Rüzgarların rakibi, gökyüzünün sevgilisi. Havada süzülen bir mutluluk gibi. İki kanatlı bir özgürlük ol, Bedeni küçük, sesi büyük. Seher vaktinin tuzu, bizlerin uykusu. Şöyle kocaman, barışı taşıyan bir ordu. İnsanların neşesi, coşkunun tek hanesi. İki kanatlı bir özgürlük ol, Rengarenk, beyaza denk. Yalnızlığa düşman, kalabalığa hayran. Hep cıvıl cıvıl yüksel havalarda, güneşle doğ sabahlarımıza, Göçlerde çok yorulma. İki kanatlı bir özgürlük ol, Kalpleri aşka tutsak et. Hadi bana sevmeyi öğret. Nurcan Düzenli

Duyuyor musunuz sesleri?
Sessizliğin yolcu gemisi geldi.
Yüklemiş tüm yolcuları,
Ve limandan demir aldı.

Sessiz olun!

Alnıma çizdiğim yolda sen hep karanlığı temsil ettin.
Gece loş ışıkların gözlerimde aydınlanmasıyla göründü yaşlar kaldırımlarda.
Susadığım tek susuzluktu beni susarak sevmen,
Kurak gündüzlerin acısı çıkıyordu ancak geceyken.
Hüznü ilk öpücük yaptın kaderimin kimsesiz tebessümlerine,
Ezberlediğim tek kelimeydi bu!

Uzaklar...
Tüm nüfus orada nefes alıyor, görüyorum.
Yakamozlar düşüyor İstanbul'un bağrına.
Çığlıklar, çılgınlıklar ve yalnızlar dokunuyor bakışlarıma.
Acısını tadıyorum...
Karanlık dolanıyor adımlarıma, kaldırımlar dokuyor üzerine adımı.

Kızgın demirleri mühürlendi zamanın, kızıl karanfile. Tüm simlerini döktü hüznün kıyısından. Sihirli değneği dokundu akşamın inci tanelerine, Yağmur yağdı, gece sarardı, yalnızlık sardı yokluğu ardından. Şafak çaldı gecenin en uç saatlerini ansızın, Yalnızlığa sarılan zehirli sarmaşık öldürüyor kalabalığı. Mazisine değindi tüm anılar tan zamanının. Soluksuz atıyor tek başınalığın kalp atışları, Tenine vurulan bir zincirdi gözyaşları durmaksızın. Ve dokunamadığı tek duyguydu mutluluk. Aşkın esir kaldığı yerde bitmişti yine gece. Bastı ayağıyla gölgesine, tekrar başladı durgunluk. Vurdu rüzgarların taşıdığı kokuya yalnız bir fırtına. Kalbi boyandı yine karanfilin kırmızı bir koyuya.

Seninkisi kelebek sevgisiydi sevgilim,
Rengarenk kanatlarına saklamıştın o sır ayrılığı..
Çiçeklere taşımıştın tüm matemini, geceye gizlemiştin nefesini.
Ölümlüktü sevdan, ömürlüktü, bir günlüktü.

Seninkisi kelebek sevgisiydi sevgilim,