Nuray Şaşihüseyinoğlu Şiirleri - Şair Nu ...

senle tüketmek bir geceyi
ve de karşılamak sabahı
hiç hesapsız salıvermek gülüşleri
inan her şeye değer

soluklamak senle bir seher rüzgarını

Simsiyah saçlarını
Seriverdin bahtıma.
Bir arap kısrağıydın
Zaptedilmez ve asi.
Geceleri yıkanan
Irmağın sularında,

Gitmeliydi kar tanesi,
Delice sevdiği çiçeği
Bırakmalıydı yeryüzünde.
İnmeliydi ta derinlere
İçindeki sevda ile
İnmeliydi,zira

Kendimden sana geldim
Tükendim, dize geldim.
Yüce dağlarda gezip
Düzlüğe iniverdim.

Kartaldım semalarda

Bahtımı rengine saçının

Çevirmek mi maksadın?

Sen ey peri suretli

Tek mısralık şiir gibisin.
Bir sözle tâ derine nüfuz edersin.
Bazen de çok uçlu bir çıkmaz gibi
Düşündüklerini bir türlü ifade edemezsin.
Sen nesin?
Aptal mı, çok mu zekîsin?

En deli rüzgâr bile sığınacak bir yer arar.Sıcak bir yuva,üşüyen bir ruh için daima dalgalı bir denizin kıyısından daha cazip olmuştur.

O bir kısraktı adı rüzgarla anılan
Siyah yeleleri savururdu rüzgarı her dalgalanışında
Adam bu asi kısrağın hayranıydı kendince
Dokunmalıydı yelesine, teri karışmalıydı terine
Tekvücut olup onla çıkmalıydı en yücelere.
Asiydi rüzgarın kızı,hırçındı dağlar kadar

Ümitle bakar yollara
Beklediği bir Mehmet!
Yüreği titrek bir mum alevi
Savrulur her meltemde:
Ya bu defaki rüzgar
Kırdıysa körpe fidanımı diye.

Kalbim parça parça üzülüyorum
Neye üzüleceğimi ben de bilmiyorum.
Üzülecek o kadar çok şey var ki,
Hangisine yanayım?
Bölünen millete mi?
Yıkılan töreye mi?