yıllar sonra birdenbire
sen düşüverdin yüreğime
alıp götürdün beni
rengarenk bir hayal alemine
her gün fotoğrafına bakıyorum
kendi kendimi avutuyorum
bir tablo gibisin inan
kainatta en mutlu ben olacağım
ellerimi tuttuğun zaman
masmavi deniz sahillerinde
renk renk çiçek bahçelerinde
gezelim seninle el ele
Suadiye'de Ataköy'de
senelerce hem de ömrümüzce
iliklerimize kadar yaşayalım
mutluluğu doruklarda tadalım
bir kez olsa da göreyim seni
sen de gelip beni görünce
ellerimi tutacaksın değil mi?
nur yüzlüm,ışık gözlüm
yeter artık sevdiğim
ne olursun bir gün çıkıp gel de
bu alemde aklım kalmasın sende
20.03.2006
Hüseyin Erdoğan
Kayıt Tarihi : 20.3.2006 09:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!