Nur Verdı? Şiiri - Abdil Yıldırım

Hiç yoktum, yokluktan çıkardı beni,
Şu müzeyyen mülkünde bir yer verdi.
Ruhuma giydirdi tenden bedeni,
Akıl verdi, hayal verdi, sır verdi.

Gafildim, cahildim, bilemiyordum,
Âcizdim, merhamet dileniyordum,
Bir damla rahmetin yeter diyordum,
Sağanak sağanak yağmurlar verdi.

Dünya sarayının odalarında,
Misafir eyledi sofralarında,
Dalların eliyle tablalarında,
Elma verdi, ayva verdi, nar verdi.

Kullarına nazarı bir rahmettir,
Rahmetinin her zerresi servettir,
Benim Rabbim hem Gâni, hem cömerttir,
Bir çiçek istedim, bir bahar verdi.

Yolumu şaşırdım, gaflete daldım,
Hangi yoldan gitsem, kararsız kaldım,
Gönlümde yakacak bir mum aradım,
Güneş gibi Risâle-i Nur verdi.