Nur ve Ziya Şiiri - Hüseyin Özcan

Nur ve Ziya

Ziya ışıktır,
Nur,Ziya’ nın yansıması.
Yani Nur aslında Ziya’nındır.
Nur,Ay ışığı,Ziya,Güneş ışığı.
Nur,Kamer’indir,Ziya,Şems’in.
Benim aşkım,
Sana yansıyan nurumdu ey sevgili,
Aşk bitti Nur kayboldu sanma.
Ben hala varım,anlayana Ziya’yım.
Ve elbette Nurum tekrar olacak,
Kimbilir ne vakit,o ziya kime Nur olacak.
Sen benim suretime baktın ey sevgili,
İçime hiç dalmadık ki,
Görmek için baksaydın eğer,
Görürdün Deryadaki izini.
Surete aldanma ey sevgili,
Suretler kitabın kapağı gibidir.
Aslolan o kitapta neler var,
Açıp okumadan nerden bileceksinki.
Sen benim Gayb alemimdesin ey sevgili,
Bana bakarken öyle bak.
Kaldır kitabın kapağını,
Gir içine kendini ara,
İşte o zaman bulursun kendini,
Bendeki en ulaşılmaz yerini…

Hüseyin Özcan
Kayıt Tarihi : 27.5.2020 14:45:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hüseyin Özcan