Nur ve Dumanın Savaşı...

​İda’nın başından bir ışık doğar,
Kötünün yolunu o nurla boğar.
Enlil’in şavkıdır, pak beyaz yağar,
Gönülden gönüle kurulur dehliz.
Güzel kokularla gelir o peri,
Kadir-i Mutlak’tan almış haberi.
Zeus’un şimşeği, Hakk’ın kılıcı,
İyiler safında diner bu acı.

​Karşıda Enki var, dumanlı başı,
Zehirle yoğrulmuş toprağı taşı.
Kirli bir beyazla, kızıl rengiyle,
Kandırır insanı, bin bir dengiyle.
Ağızda sigara, nefesler zehir,
Aksın ister kanlar, tıpkı bir nehir.
Dünya tahtına o, kurulmuş bugün,
Şürekâsı ile yapıyor düğün.

​Bu savaş kadimdir, ezelden beri,
Dönemez bu yoldan er olan geri.
Zıtların cengi bu, hayır ve şerle,
Yazılır tarihler, dökülen terle.
Görünmez ordular safta duruyor,
Negatif olanlar tuzak kuruyor.
Amaçları insan, ruhu çalmakta,
Gafiller sadece, seyre dalmakta.

​Lakin hüküm belli, ayet var elde,
Hakk’ın vaadi bu, her ilde dilde.
Ezilen garipler iktidar olur,
Enki’nin düzeni sararır solur.
Işık galip gelir, karanlık kaçar,
Kadir-i Mutlak sır kapısın açar.
Vârisler bizleriz, bu mülk bizimdir,
Kötülük dediğin, sönmüş çizimdir.

​Kul Hasan da gördü, o büyük nuru,
Akçay kıyısında, vicdanı duru.
Melez soylar bilmez, bizdeki hali,
Kırarız elbette, o kanlı dalı.
Beyaz Kartal uçar, göklerin piri,
Öldü sanılanlar, uyanır diri.
Zafer inananın, yakındır vakit,
İmzalandı gökte, o büyük akit...

Hasan Belek
01 12 2025- Akçay