Mevlana der ki:
'Bir gün kaldığın yerden başlayacaksın, biri seni bulacak. Önce korkacaksın eski acılara yakalanmaktan, biraz ürkeceksin. Ne kadar dirensen de nafile. İnsansın sonuçta, seveceksin. Eski acılara bakıp da küsme sevdalara, gavura kızıp da oruç bozulmaz. Sök at kafandan acaba'ları.
Bir kemik aynı yerden iki defa kırılmaz..'
Nazlı bir gelincikti, hayat veren taşa, toprağa…
Allar basınca yanaklarını daha bir güzelleşirdi.
Doğduğu toprağa dönerdi
Mavi buluttu gözleri
Üzerse O!
Hiç kâr etmezdi nafile uğraşlar!
Noktasız akasya kokusu yayan
Temmuz akşamında nazenin
Bir orman esintisi bıraktım
Fısıltıyla kulağına
Hissettin mi?
Deprem
Siyah saçlarla uzanmış tende ak mı ak
Ya çağla yeşili gözler altındaki hüzünlü gamzeler
Yalnızlığın çıplak çığlığını geri ver gelin.
DOST YARASI
Boran olmuş eser yaban yelleri,
Bizim orda açar yaban gülleri
Güz gelince hızlı akar selleri
Dostluk acısı ne feci yaradır.
DAYAN GÖNÜL
Yaratan’a sığınan yüreklere
Serinlik vermesi dilenir, bu günlerde
Bir hüzün kaplar tüm bedeni,
Yırtar, içine sığmaz hüzünlerin...
SÖZLERİN KİFAYETSİZLİĞİ
Deniz üzerinde yorgan gibi kavuruyordu serinliğinde…
Hırçın bir dalga tenine değdiğinde sızıntılarını alıyordu
Elindeki yaşam kırıntıları, hüzünlerini bir çırpıda almıştı.
Boyutsuz bir sevgi çemberi dalga geçiyordu sevincin teğetinde
SESİNİ ÖPEN PERİLER
Gece uzun olacak
Senin gözlerinden belli...
Kuytu bir köşede
Rüzgârın sesi sana karışırken
MENEKŞE
Karanfil kibirli, yasta gül yorgun.
Gülen gözlerinde, hasret menekşe.
Kardelen yalnızsa, hasta gül vurgun.
Erciyes dumanlı, vahdet menekşe…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!