sevebilmek hülyalarıyla yalnızlığa giden yolcu
senden sevmeni istemediler ki sevdin
senden üzülmeni istemediler ki ağladın
sen kendi yalnızlığını kendin yarattın
YALAN GÖLGEN
Ben ben diyorsun hep
Söyle bu kaçıncı yalan gölgen!
Hırs kaplamıştı her yanı
YARIN ÇOK UZAK MI
Tam da sevecektim aslında…
Çık git diyorum,
Çık git artık hülyamdan
Ne zaman özlesem
bir gül bıraktım
sessizce al
sensiz gecede bıraktığın
gûlizârdan
zehir zakkum vedân
ÖRÜMCEK
Çok uzaklarda diyor duran zaman
Beyaz bir güvercin dem vuruyor mekâna
Harlar içinde yananlar ağarıyor
NE OLUR AĞLAT
Kimliğinden hüzün koktu
Oysa silikti yüzü
Koca bir bebekti
Niye kalem oynattın ki
Sadırdan Gelenler
Göz yaşlarımın bittiği yerde
Sen varsın…
ılık bir yaz yağmuru
unutmak...
susup
kendini kapatmakmış
bende kalan sen dedi
öyle başlarmış unutmak
Çizsem satırlara resmini yeşile çalan
Kelimeler dans ediyor dimağımda talan
İnanma suçluydum ben desem külliyen yalan
Bizler mutluluk anında kalan birer hırsız
Perçemime düşen alazların vakti söndü
Gerçeklerle Sorgula
hüzün çöktü...
yine acılandın mı
salıncakta bir çocuk
gökyüzü sadece masmavi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!