Hapis koğuşum beni beklemekte,
O duvarları bile özlemekte,
Nedensizce hala bilememekte,
Yokluğum da kedere eklenmekte,
Acı, öfke, nefret karmakarışık,
Seninle de bir dargın bir barışık,
Kaldım zaten tek başıma apışık,
Yokluğum da benim gibi alışık.
Bülbülün güle ettiği sitemdir,
Hayatım artık hüzün ve elemdir,
Sözün geçtiği sadece kalemdir,
Yokluğum da en büyük özlemdir.
Ben delirdim, sen Leyla olamadın,
Hey kadın hiç karşıma çıkmasaydın,
Bana o gözlerinle bakmasaydın,
Yokluğum da burada kalmasaydın.
...
Mustafa Alperen TaşKayıt Tarihi : 10.12.2018 02:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!