Nüktedan Yalnızlık Şiiri - Ahmet Yusuf Y ...

Çamurlardan kurtulur gibiyim,
Mutluyum esasında.
Nüktedan yalnızlığımla cilveleşiyorum.
Alaya alır gibiyim,
Arzularımı her defasında.
Ve her defasında düşünüyorum,
Arzuları körelmiş kimileri de var aslında.

Şiirlerim herhangi bir asfaltta sürterken,
Ben kaldırım köşelerinde sürükleniyordum.
Ve sanıyordum ki katlanmak sevmeye devam etmek,
Dik durmaktır mertçe her nedametin arkasında.
Fakat esef dolu sözcüklere ziyafetin alasını tattırmak,
Ne yazık ki beklemekmiş o sırada, bir yalanla, aç acına.

Karşılaştığımız bedenlerden başka
Hakkaniyetli bir pusu yokmuş.
Kurmalarına ne hacet!
Bizzat mevcudiyetleri yeterli gelmiş
Bizi kapanlara kıstırmaya.

Ne olur bilinmez.
Neticelenmemiş hiçbir duygu,
Belli bir süre zarfının akabinde
Tatmaya hiç değmez...