Nükte-bir Şiiri - Mehmet Fatih Kahraman2

Farklılık rahmettir kafa yorulmaz,
Herkese selamla hitabımız bir.
İttifaka rağmen hilaf sorulmaz,
Sağlam kaynağımız Kitabımız bir.

Hasımı bırakıp hısıma düştük,
Barışık olursak felahımız bir.
Şerre boğulunca tılsıma düştük,
İmdat ettiğimiz Allah’ımız bir.

Din, iman bir yana zaruret para,
Hepimizde aynı; telaşımız bir.
Sen de çalış kazan açmasın yara,
Yeknesak potada alaşımız bir.

Muhalefet dozu had aşmamalı,
İleri doğru yol tuttuğumuz bir.
Bazen coşsak bile set taşmamalı,
Eğer boğulursak yuttuğumuz bir.

Herkes eşitlense adil olur mu?
Adalet, eşitlik; beklentimiz bir.
Pay edilmeli hak boş konulur mu?
Hak sahibine bak eklentimiz bir.

Yanlış biri bile doğruyu derse,
Kabul ederiz biz dileğimiz bir.
Doğru biri bile eğriyi derse,
Hep düzeltiriz biz bileğimiz bir.

Öfke ve hırs bağlar gözü kör eder,
Basiretten yana talebimiz bir.
Kanaat kişiyi tam bonkör eder,
Böylece öğretmen, talebemiz bir.

Ne dersek diyelim işleyen kader,
Tevfik için gayret inancımız bir.
Tevekkülle iman bitirir keder,
Aksine malumdur her sancımız bir.