Bir hayli lâl olmuş anıların ; mürekkep süzgeçinden geçmesi şart kılınan zamanlardı, bugüne adanmış farzediyorum.
Neyse ki muhterem bunda da geçit vermedi.
Tüm alışılagelmiş hissiyatların özgün bir isyanını dile getirmişti sadece ,hatrımda yer edinmek ...
Çünkü bir görsel bütün enstantanelere gebe bir hal alıyor, ve ben feza'nın büyüklüğü kadar şaşırmış olabilirim , bu da doğal bir olasılık.
Halihazırda duygusal bir cirmin üzerinde yer edinmeye çalışmak ve keman kaşların kavis'ine maruz kalan biri için bu nefsi müdafa'yı kendime bir vazife kabul ediyorum.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta