Nüans Şiiri - Kağan İşçen

Nüans

sesini duyuramamak
keşkelerle onulmaz bu kent
yalnızlığı kuşanmaktır kahraman
sabah soğuklarında güneşi aramak
siman kenttir senin
mavi boyalı evren gibi
duvarları yazılı evler
can sıkışmışlığı
ayakların hangi sokak olsa götürür
ilk bildirileri okumak gibi
sevdanın
ızdırabın
her nüansın
gözlerin kadar karışık bir anlamı olmalı

ellerim
kentin usul usul suskunlaştığı
geceye yakalanmamakla övüngeç

bir asi derdin
ancak ışıklara kaçak
aşka fit olur derdin

sarışın tebessümünü sakladığın
o resimdeki duruşundur hayatım
hayatımın narı