İnsan etten kemikten gönence
yağar ağar ince ince
maşuk aşığın görmeyince
akıl gider baliğ kalır
et teninden
ruh geninden ayrılmaz
kelbek olur
deler kozasını
nerden alsın ziyasını
hayat has ipekten bir çile
lades dersin bile bile
karışık
birbirine dolaşık
ten tenden
mızrap utdan ayrılmaz
sen yanar tutuşurken
biri derki güle güle
Kayıt Tarihi : 27.3.2012 11:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
devam ediyor
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!