Gözlerinden gün ekip, yırtılmış göğü yamalıyorum.
Bizimle birlikte yükseliyor arz..
Parmaklarım parmaklarının arasında kusursuzca dolalaşırken,
Ellerin ütopyamda bi cumhuriyet kuruyor.
Seni özgürce yaşamak istiyorum sevgilim.
Burda olmaman müsvedde bi sofra bırakır.
Lacivert semadan düşer kuzgunlar...
Ömrümün taşrasında savaş başlar sevgilim.
Birbirini yağmalar duygular.
Ruh yorgunuyum ben...
İçimden çıkıp, sana gelmekle meşhurum.
Kafamın içinde uğuldayıp duran şu yıldızları çek çıkar.
Bak soluyor bütün halkımız; papatya, kasımpatı, lotus...
Taner Pekdemir
Kayıt Tarihi : 26.12.2020 06:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Taner Pekdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/26/noyfa.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!