Notun Tamamını Gör ·beğenbeğenmekten Vaz ...

Yüzlerce yüz gördüm yokluğunda Birtek senin yüzün yoktu yanlızlığımda Dostlarla konuştuk uzun uzun Adınla başlayan sohbetlerde Seni soruyolardı Kör bir karanlığı baçaklar gibi... Öptüm resimlerini saatlar boyu Gözlerimde nehirlerle Yoktun Yoksuldum Kendi varlığıma mülteciydim Yaşı(yordum) geleceğini umarak Başka tenleri başka dokunuşları umursamadan Gidince sen üşüdü bir kaç hayat Ayrılığın o soğuk ayazında Oysa... Duracaktı yerli yerinde herşey Ne ben mektuplarını bekleyecektim Nede sen hüznünü bırakacaktın Orta yerine hayatımın Şimdi uzaksın kalbin ve ellerinde hatta gülmek ve sevmekte... Gelip katran karası gözlerinle yaş döküyorsun Herşey için geç olmamış gibi Dünyam eskisi gibi dönüyormuş gibi... Kirli bir dünyada temiz yüzler aradım herkes kendi kaderini yaşıyorken ben kalbimi sana adadım Uzaktayken, özlüyorum seni Yabındaykende gururuma yeniliyorum... Ortalık, yas evine dönüyor Az ötede biri ağıt yakıyor Yitik sevdamıza SONRA En koyusundan acılar biriktiriyorum hüznünüme katık yapmak için. Sen şimdi git Yarım kalmasın düşlerin Ben seni yine düşlerim Hüzünlü olur bu çağlarda bahar. Belki yine yağmur yağar... Gökkuşağında seni izlerim