bir komedyen,
mahallenin seyrelmiş kalabalığında
acımasız bir seyir halinde
Salak.......
tuhaf adımları duvara yaklaştıkça
ellerini çırpıyor
kocaman bir cizgi
ayırabiliyor halkla bu sahneyi,
sahne;
çizgi ve duvar
aslında komik
sahiden bakmayınca...
aslında sıradan bir örgü,
kolu olmasaydı ne farkederdi
ayakları olmasa,
yazık.....
ağlama ey insancık
Kayıt Tarihi : 11.8.2005 19:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!