Ne ruhtur, ne beden, ne de şavksız bir gölge;
Bir kemanın kulağındaki aksı kadardır hayat.
Vara yoğa başkaldırırsın notalar başladığında,
Kahrolasıca hayat tapılasıca bir hayat oluverir!
Vuruldukça arşe kemana kanatlanırsın,
Bilip göremediğin bir yerdesindir artık,
Gel-git yaptırır her arşe vurgusu ruhuna,
Basamazsın ayaklarına, açamazsın gözlerini.
Hızlandıkça notalar dans etmeye başlar kalpler,
Yavaşladığındaysa sevişmeye başlar âşık ruhlar,
Tizleştiğindeyse ses ölüm melekleri beliriverir,
Tükendiğinde notalar kollarındasındır meleklerin.
Kayıt Tarihi : 11.7.2014 00:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!