Kır artık Ya, kır şu Bağı
Kopart
At urmuş gibi
Kov dışına kendinden
Sana susayan masum zerreyi...
Kır
Parçala benliğin dominolarını...
Dağılsın hücrelerinden
Sana olan tutkuları..
Yeter de artık
Yetsin
Bırak yürek delirmişe dönsün
Değirmen taşında öğütülsün
Gömülsün sakin yatağına
Çağlayanın suları
Gerisin geri...
De ki
:
yeter!
Kırılsın tılsımının bendeki etkileri
Taştan yüreğine çarpan kalbimi
Bana geri ver!
Kıvrılmasın şu kıvrak belli dansöz, coşmasın
Varsın akmasın, sevmesin dalgalarıyla taşıyıp
Aşırdığı, sürüklemesin daha fazla seni ben...
Ayılıp bayılmasın sana artık bu benli beden.
Söyle şimdi yeniden.. y i n e l e!
Acı çekmeye daha çok gerekçe doğuran cümleyi
De yine diyebilirsen.. t e k r a r l a!
Acı çekmeye hiç gerek yok... Merih.
Kayıt Tarihi : 22.10.2014 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Söyle şimdi yeniden.. y i n e l e! Acı çekmeye daha çok gerekçe doğuran cümleyi De yine diyebilirsen t e k r a r l a! Acı çekmeye hiç gerek yok... Merih. 21 Ekim 2014 22:36 Asafbey/Kadıköy
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!