Not Düştüm Ben Zamanın Kalbine

Not Düştüm Ben Zamanın Kalbine


Yıkıldı köprüler,nehir kan kırmızı
Çok uyardım ta ötelerden seni ben
Ben acının oğlu,sen çilenin kızı
Fakat dinlemedin beni, bilmem neden
Görmedin ak’ın içindeki karayı?
Hangi tabip sarabilir ruhumdaki
İsyan kokulu hıçkıran bu yarayı.
Hangi mumyalar aldattı seni gülüm?
Beni bekler her sokak başında ölüm!

Bitti yol,çöktü tavan,kırıldı kapı
Bir isyandı bu,yemyeşil vadilerde
Mor bir ölümü taşıyordu bu yapı
Yakar bir ateş ruhumu her seherde.
Bir deli dervişin şehla bakışları
Çıkardı gemiyi kendi rotasından
Ve böldü ilkbaharı tam ortasından.
Kapandı bütün açık kapılar bir bir
Tersine akıyor ırmaklar,su zehir.

Bir sağnaktır gözyaşı,kan;yaramız tuz
Gökten ateş düşüyor,yağmur değil
Çatlak bir göğün altında yaşıyoruz.
Hangi kınalı ceylan teşekkür eder
Kendisini vuran zalim bir avcıya
Vurdum ben kirli ihanetin boynunu
Haber verin hemen hakime savcıya.
Not düştüm ben geçmiş zamanın kalbine
Stemim var benim âlemlerin Rabb’ine.

Mehmet Cıngır
Kayıt Tarihi : 25.5.2022 06:06:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Cıngır