Kendi yalnızlığımı doğuran benim!
Yıllar süren o gebelikte kaldı, sevdaya aş ermelerim...
Ben ki nice yırtıcı rüyalarını emdim sevdiklerimin...
Onca sevmenin, onca sevilmenin ardına
Bir de yalnızlık doğuracağını bu yüreğin
Nereden bilir dim? ...
Düşe kalka giderken, manası varmıydı aşk denilen illet in?
Ne sağ yanımızda hayır var, ne de sağlam şimdi solumuz...
Bak işte doğrulamıyor bugün birçoğumuz!
Öyle manadar bak ma sevgili!
Sevdanın şavkı çoktan terkeyledi ayak izlerimi
Hangi bir ihtimallere sığınacak sanırsın, artık yüreği?
Kaç not/a düştük bu Temmuz?
Daha dün Haziran dı, iste o ıhlamurun altındaydı aşk!
Bugünse Temmuz, yoksun ya da yoktun, yokuz, yoksunuz...
Ve sevdadan yana yoksuluz...! !
Beyhude bir yalnızlığın tek dalına asılı artık, senden kalanlar
Bil ki ne yalan sevdalar geçiyor artık bu yokuştan
Ne de nazlarına yenik ya(b) lancılar!
Zaman en ağır yükümüzdü sevgili...
Yıldızı kayıp gecelerde, saten siyahlar giyerdi yüreklerimiz!
Hadi koş!
Bari bu defa yetiş...
Son şarkıyı terennüm etmeli artık dilimiz...! !
*Cidden masum değilmiyiz hiçbir imiz?
Elif Türk
21.07.2009 ____Avusturya
Elif TürkKayıt Tarihi : 21.7.2009 19:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!