Normallik Canavarı Şiiri - Rumeysa Sakarya

İnsanın asıl canını sıkan,
Her şeyin normal görünüyor olması değil midir?
Dizin kanarken birileri illa yaranı sarar,
Ama için kan ağlarken gülümsersen kimse gelmez yardıma.
Gözyaşların düşerken yanağına,
Tebessüm varsa dudaklarında,
Mutluluktan ağlıyorsun sanmazlar mı?
Ayakların dikenlerden kanıyordur,
Ama gül bahçesindesin sanmazlar mı?
Evinin dışını boyarsan,
Odalarının harabe olduğunu anlarlar mı?
Dışarıdan mutlu görünmek kolaydır,
İnsanları kandırmak…
İçin viranedir,
Ama dışarıdan her şey normaldir,
İnsanı asıl bu yıkmaz mı?
Normallik böyle bir canavardır işte,
Ama insanlar bunun peşinde koşmazlar mı?