Nola Birgün Şiiri - Mehmet Ali Çelik 2

Suya düşen paçavra bir kâğıt gibi
Havzında yüzsem nola birgün
Erisem, dağılsam lime lime olsam da
Havzın taşlarına, yapışsam birgün

Ocakta yanan kuru bir odun gibi
Aşkınla yansam, tutuşsam nola birgün
Yana yana kül olup uçuşsam da
Ravzanın üzerine düşsem birgün

Aklın yitirmiş, divane olmuş deli gibi
Dolaşsam senin yurdunda, nola birgün
Tükürüp taşlasalar, dövüp kovsalar da
Efendim diye diye, yolumu kaybetsem birgün

Anasından doğan, kundakdaki bebek gibi
Hiç susmadan, bağırarak ağlasam nola birgün
Şefkat, merhamet kucağına bir yapışsam da
Ağlayan gözlerim, gülmeye başlasa birgün

Günahlara batan asi bir kul gibi
Sızlayıp, inleyip, kahrolsam nola birgün
Şefaat şefaat diye, heyecanla, ümitle beklesem
Ümmeti, ümmeti diye çağrılsam birgün

Adım konmuş sevgisinden, Muhammed Ali
Aşkımı, gönlümü iletsem nola birgün
Nurdan da güzel camalini, bu fani dünyada
Doya doya rüyamda, görürmüyüm nola birgün

Mehmet Ali Çelik
16.12.2011