Noktanın Doğası Şiiri - Hayati Güneş

bir boşlukta doğdu
ne boyutu vardı ne sesi
ama evrenin ilk soluğu

bir düzlem aradı kendine
bir eksen bir yön
ama o hep yerinde kaldı

bir doğru geçti içinden
sonsuz noktalarla dolu
ama o kendini hiç birine benzetmedi

bir çember çizildi etrafına
merkez oldu sabit kaldı
dönmedi ama döndüren oydu

bir koordinat verdiler ona
ama o hep sıfırda yaşadı
başlangıçta özde hiçlikte

bir vektör ona yön vermek istedi
ama nokta gülümsedi sustu
ben yön değilim ben iyi niyetim