Benim adım nokta idi (.) nokta. İşaretimi, şeklimi zaten herkes biliyor. İlk noktam yani dedemin dedesinin dedesinin dedesinin de dedesi Eski Yunan'da ortaya çıkmış. Biz yetişemedik haliyle göremedik onu, bizden çoook çok önceleri çağlarını yaşamışlar ve bitti dedikleri yerde bitmiş, aynı şimdiki zamanda olduğu gibi. (.) Bitti dendi mi, daha fazla açıklamaya gerek yok. Daha sonraları benim kankam (,) Virgül kardeş ortaya çıkınca, ben de yalnızlıktan az buçuk kurtulur oldum. Onu da milattan önce yani MÖ diye yazılır ama siz onu sakın İnek kardeşin bir cümlesi sanmayın. O zaman ki İstanbul yani Konstantinapolis de Alksandır adlı bir gramerci, yaptığı sistemli çalışmalar sonucunda, virgül (,) ve noktalı virgül (;) işaretlerini bulmuş ve bana kardeş getirmiştir. Ona ne kadar minnet duysam azdır, nihayetinde beni yalnızlıktan kurtarmış, imla dünyamı alabildiğine renklendirmiştir...
Bazen ben (.) koyarım ve orada bitiririm her şeyi. Kimi zaman da , (virgül) kardeş tam nokta koyulacak yerde, atar pençesini oraya ve bir şans daha verir hem cümleye hem de yaşanacaklara. Bir zaman ikimiz altlı üstlü bir araya geliriz bu virgül kardeş ile o zaman da adımız haliyle ;(noktalı virgül) olur. Ama hep ben üstteyim (.) nokta olarak. Bakın, olarak cümlesinden sonra bile beni koydular oraya, oraya dan sonrada haliyle (,) sahne de yerini aldı... Bazen de peş peşe üç tane noktayı eşit aralıklar ile koyup nokta kardeşliğini başlatırlar. Siz duydunuz mu bilmiyorum, ben de yeni öğrendim. Bir de noktalı virgül (;) dövmesi varmış. Onun da açıklaması şöyle ''Birçok insan kendi cümlelerinin ve öykülerinin henüz bitmediğini hatırlamak için vücutlarını noktalı virgül ile işaretlemeyi seçti. Hâlâ buradalar ve işleri daha iyiye götürmek için hâlâ vakitleri var. Fikrin özü geçmiş mücadele ve zorluklara rağmen, bulunduğunuz noktada durmanız gerekmediğinden çıkıyor. Devam ederek cümle, yeni bir başlangıç ve son elde ediyor.''
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta