Dün geceydi,
belki asırlar geçti üzerinden ama,
yemin ederim ki dün geceydi…
Yer gök başıma yıkıldı sanki…
Duvarlarımı boyuyordum ten renginle,
Seni duydum …
bir köşede,
bağıra çağıra susuyordun…
Bilirim,
gürültülüdür senin suskunluğun.
yüzdelerle astım odamın duvarlarına,
bir daha sana asla dokunamama ihtimalini,
Soru işaretleriyle boğuştum önce…
Ardından ünlemler dikildi karşıma
Noktalandım.
Geç olmuştu…
Zaman dolmuştu…
Saat seni sen geçerken,
Zamanın ötesi berisi sendin.
ve zaten
hiç geç kalmamıştık ki hayata…
sadece,
Bana fırsat kalmamıştı…
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta