Nokta Senfonisi Şiiri - Emrullah Yılmaz

noktalar...
varda ve yokluktalar
bağrımdaki oktalar
elimin çizgisinde
dilimin ezgisinde
azaldıkça çoktalar

gecede şafaktalar
özünde topraktalar
başı sükunlu gece
düşü zorlu bilmece
sanki bir hamaktalar

beni oynamaktalar
neden saklanmaktalar
ben ki bir körebeyim
noktasız bir gölgeyim
onlar hep uzaktalar

söz ile ufuktalar
göz ile ayaktalar
benim durmadan çöken
saydam acılar çeken
şiirde, uyaktalar

karada ve aktalar
'şu güzele bak'talar
yoruldum söylemekten
zaman onlara erken
belki bir tuzaktalar

o mutlak duraktalar
yolları ıraktalar
ben bilirim yolları
yolda geçen yılları
halime yazıktalar
halime yazıktalar