Nokta Durağı Şiiri - Sabri Günenç

Dolu olup yağardı
vakitsiz çiseleyen sevda türkülerin
çat kapı
hepsi bu kadar bırakıp gittin.

Sensiz ve sessizdi başkent
ben bir başıma kaldım
o kadar öksüz
o kadar sensiz.

Üşüdüm okul dönüşü yollarda
Temmuz sıcağında
yüreğim dağlamış cellatlar
kor ateş harmanında.

Birisi bir yerlerde
buzlu nehirden geçerdi
birisi sudan ürker
balık korkardı şüphesiz.

Gölgemle şarap içer
hesaplaşırdım özümle sessiz
sonra küfrederdim halime
bir az edepsiz.

Dala konan kuşların çıtırtısı
kilit tıkırtısı sonra kapı gıcırtısı
kurşuna dizecek diye devriyelerin
küt küt atardı yüreğim.

Ateşler içinde bedenim
geleceğin ve umudun peşindeyim
tutsaklık yazılmış boynuma
bıraktığın yerdeyim...