Nokta, Şiiri - Gülgün Karaoğlu

Apr,08/04

Nokta,
Bir nokta koymalı artık,
Sonu yok yasların
Ne de yaşların.

Bir çizik belki,
Adının üzerine.
Bir tırnak,
Yaşananlara.

Bir soru işareti kalsa da hep,
Neden,niçin diye,
Virgül koymak lazım yaşama,
Hatta noktalı olsun ki,
Devamı öncekiyle ilintili,
Ama farklı bir cümle olsun.
Yani,
Yaşanmışlıklar unutulmasın,
Ama
Yaşanacaklara umut olsun.

Parantezler,
Onlar da mutlaka olsun,
Her farklı görüş,
Her farklı deneyim,
Her farklı kişi için
Hep bir ayrıcalık tanısın.

Bir ünlem,
Ünlem olmalı,
O da,
Beni tanıtmalı.
Benden başka ben yok ya,
İşte, o yüzden!

Tabi ki,üç nokta,
Yan yana,
Sonsuzluk için...
Neye ne kattığımızı
Sorgulamamız için.
Bir nokta,
Nedir ki,bunun yanında?
Evrende nedir ki bir nokta,
Nedir ki,
Yürek acısı?
Belki de parasızlık,
Üç nokta yanında?
Nedir ki,
Saplantılarımız,
Hırslarımız,
Aşk dediğimiz
Tutkularımız,
Bir nokta koyup,
Bitirmeye çalıştığımız
Acılarımız?

İsme konulacak,
Cisme,
Göze,
Yüreğe konulacak
Bir nokta,
Ne zor geliyor insana,
Üç nokta yanyanayı
Algılayamayınca...