Nokta Şiiri - Kemal Karayılan

Olduğum yer burası ama
Düşlerim uzaklarda esiyor
Mor Kuşakların bittiği yerler oraları
Varılması olanaksız
Kainatın içinde,bir nokta kadar yerim
Ey Ademoğlu! gördüğümüz acizliğimizdi
Üzüldüğümüz de
Acizliklerini göremeyen siyah budalalar
Bizden daha çok tutunmuşlar o pembe vakitlere
Tek başımayım işte.
Kafa tutamıyorum
Zamana,sonsuzluklara,evrenin kaderine
Üşümüş yelin esmediği diyarlarda
Mavi kumulların arasına gömülmüş kızıl düşlerim
Sorgusuz ışıldıyor gözleri bu gece
O kutsal kutup yıldızının
Andromeda’nın ve Orion’un
Bir misafirin soluk bakışı var gözbebeklerimde
Çekingen,ürkek ve şaşkın
Azgın dalgaların maddesel savaşına
Yenik düşmek istemiyorcasına
Dalı Uzatana gülümsüyor,
Sürüklendiğim ufuk çizgisine doğru gidiyorum
Batan o kızıl yuvarlağın yanına
Kendi içinde kaybolan bir çizgiyim ben
Başı belli değil,
Sonu da hala merak içinde.