Nasılda anlamıyoruz insan denen varlığı
Kalıplara sokuyoruz şu bu diyoruz
Özü görmüyoruz biraz Müslüman biraz garip
Çogulda solcu özde kavimci.
Herşeyiz bilmiyoruz.
Korkularımız kendimizle ilgili
Ortaya çıkamıyoruz Kırmızıyı seviyoruz
Beyazı yok sayıyoruz. Siyahtan kaçıyoruz.
Neye karşı olduysak onu istiyoruz.
Ölümü unutuyoruz çiçekleri kopartıyoruz
Kadınları çarmıha gerip aşkı anlatıyoruz
Çok şey yapıyoruz biz bilmeden.
Anlamadan sevmeden yaşıyoruz.
Serdal Şahiner
Kayıt Tarihi : 2.5.2024 09:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!