Nokta Şiiri - Hüseyin Kalyan

-EBRUU'MA VE YAŞAMA-
.
Acıya doğuruyor beni
Fırlatıyor her sabah gün
Bir diken bahçesi olan dünyaya
.
Yok yer burada hazza
Gecenin eşiğinde bekleyen beni
Korunaklı ve tatlı yuvada
Çok öpüşlü bir sevgilim olmasa
.
Dumrul'un kalbiyle hep sevdim onu
Dumrul'un eşi gibi hep baktı bana
.
Ya sonra/ şir nevâî
Can terki/ vasl/ kadeh
Bu üçü de var bende
.
ÜÇ ÖLMEZ BEYİT YAZDIM
BEN DE BU ÜÇ BAHİSTE

VASLA:
Seninleyken dünya bana gerekmez
Sensizken de ben dünyanın değilim
.
CAN TERKİNE:
Keramet sayar elbet uçmasını yaprağın
Kudret-i bâd-ı sabâdan yazık bî-haber olan
.
KADEHE:
Niçin ayılmak istersin ey gönül mâsivâda
Var mı sanki aklı tam da hicrânı nâkıs olan
.
Dönelim mi şiire
.
Dumrul'un kalbiyle hep sevdim onu
Dumrul'un eşi gibi hep baktı bana
.
Ne mecnun
Ne Leyla
Ne çöl
Ne sahra
.
Akşamları
.
Enfes bir yaz ikindisinin
Yayılması gibi sahilde bir türk kasabasına
Yayılır onun da dudakları bana
Yayılması gibi ya da yaban koyunlarının
Her gün her gün tibet çayırlarına
.
Dünya bir gemidir yüzen boşlukta
Ben onun koynunda
.
Nokta