Bir noktayım hiçliğin ortasında
Ben, benim içimde, sanki yâdelde
Yaşıyorum gölgeler arasında
Ruhum etten, kemikten bir zembilde.
Yürüyorum, sanki bir görünmezim
Yol hep ileriye geri dönmezim
Nefes hazır tam ağzında menfezin
Bir haber bekliyor ruhlar sahilde.
Her adım toprağa kibirle inmiş
Dönüp baktığında izi silinmiş
Her canlıya toprak kokusu sinmiş
Dünya kral olmuş, fâkir gönülde.
Ruhum darlandıkça çıkış arıyor
Çıkmak istedikçe korku sarıyor
Gönül pencereme biri vuruyor
Hayatla çarpıldım, ölüm var elde.
10/9/2023
Kayıt Tarihi : 7.12.2023 19:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!