Nokta Şiiri - Ahmet Baris Ay

Konuşamam
İnat ettim susmaya
Bizimki en hazin karavana
Varlığa fırlatılmışız
Duvarsız bir kapıdan geçtim
Dışarıya mı çıktım içeriye mi girdim bilemeden
Rüzgar çarpınca anladım
Var olmak dışında kalmakmış
Tek taş bir ş harfi takmıştın parmağına
Kör bir yüzük akıtmıştı zehrini
Gözlerin mürekkebi gibi
Bütün bu saçlarının
Bir anlamı olmalı
Susuyorum
Kulaklarım çınlıyor
Yalnızlığın seslerinin kakofonisinden

İçimi boşaltmış aşk
Peygamberliğime inanmadığından
Sayfalarımı tek tek yırtmış
Yakmış sobasında
Oysa ben
Kendi kendimin kavimiyim
Ona ne benim sevmemden
Sen benim kafirimsin
Cehennemimde yanıyorsun
Haberin bile yok
Tek kelime kullanmadan
Yazıyorum yazıyorum yazıyorum
Cümlelere pusu atarak
Niyet ettiklerim virgül
Yapabildiklerim nokta