Nokta Şiiri - Cengiz Polat

Bir nokta kadar hatırım yok mu yanında,
Sen el sallarken, baksaydın gözyaşlarıma,
Canımsın, artık kan oldun damarlarımda,
Gönül ilacım neredesin, sesini duyur bana…

Sen varsın gündüzümde gecemde, rüyalarımda,
Gözlerini düşlerim, nefesten de yakın olurum sana,
Güzelliğin büyüler beni, gülüşün ilaç olur ruhuma,
Gönül ilacım neredesin, sesini duyur bana…

Sensizlik asır gibi, hayallerin uyutmaz yatağımda,
Gözümün nuru, özleminden kar gibi eridim adeta,
Hayatımın anlamı, sensizlik beni çevirdi, boş çuvala,
Gönül ilacım neredesin, sesini duyur bana…

Güzel sesin bir melodi gibi çınlar kulaklarımda,
Biz ikimiz ne güzel konuşup anlaşıyoruz bakışlarla,
Benim ruh ikizim, seninle yeniden doğdum dünyaya,
Gönül ilacım neredesin, sesini duyur bana…

Zor durumda kalma ama, bir mesaj at arada sırada,
Sensizliği gönlüme sor,sana bağlandı çelik halatlarla,
Anla halimden, ölürüm sensiz, nokta kadar hatırım yoksa,
Gönül ilacım neredesin, sesini duyur bana…

Asla sahiplenmek değil bendeki bu duygular,
Seven sevdiğine değer verir, sevilen bunu anlar,
Her halini seviyorum, hayalin bile güzel duygular,
Gönül ilacım neredesin, sesini duyur bana…

Yeter ki sen incinme, devam et rutin hayatına,
Seni, senin yerine de severim,bakmam kusuruna,
Resimlerin doyurur gözlerimi, gönlüme şifasın şifa,
Gönül ilacım neredesin, sesini duyur bana…