Hayat; kiralık bir zaman dilimi,
Aitmiyiz geçen zamana,yoksa seyirci mi
geçip giden ömre.
İçimde boğulan bir nefes,
taşınmaz bir yürek,
anılmıyor içimde barınan sözler.
Yaşların anlamı yok...tene değen acı hüzünler
ıslak ıslak......
Alışkın ellerım boş kalmaya,
Alışkın bedenim yalnız yorulmaya
Varsın olsun bir ömre böyle nokta konsun.
Attım....
yaşamışlığımı,yaşayışımı balkonumdan dışarı
Güvercinlere yem olsun.....
Ağustos 2011
Kayıt Tarihi : 7.7.2017 14:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Arpat](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/07/nokta-283.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!