Nokta. Şiiri - Ayşegül Aşkım Karagöz

Şölen sanki bu dünya
Bir illüzyon sahnesi
İnsan cezalı
Sihirbaz acımasız

Nokta nokta düşüyor yağmur
Evrenin adaletsiz terazisine

Yangın yerlerinin kül yalnızlıkları
Deprem sabahlarının ıssızlığı gibi bir nokta

Gecenin en ıssız noktası
Açlığın susuzluğun haykırdığı
Sanki buhar arkasından bakılan
Cehennemin dünyaya düştüğü kıta
Afrika noktası

Dillerin susturulduğu
Serçelerin saçmayla
Serçenin serçeyle vurulma noktası
Özgürlük dün gece insanlık meydanında tutuklanmış
Adalet sarayında yer ile yeksan teraziler

Paraya tapanların
kapitalist bakışları var
kurşunların çıkış noktası
kurşunların giriş noktası
dünyada öldürmek diye bir kavram var
o da insanlığın bitiş noktası

Bütün ölü çocukların çığlık
Anaların şehidine ağıt döktükleri
Mezar diye yatırıldıkları küçük nokta
Cennet vaatleri
Kader masalları

Kimi çok sevdin sanki cezası
Onun ölümü onun vedası
Her güzel şeyin bitiş noktası

Dünyanın en ıssız noktası
İnsanın yalnızlığıyla
Kendi yüreğine gömüldüğü
Işık hızıyla bir yolculukta
İlk insanın yaktığı ateşin görüldüğü
Zaman noktası

Şölen sanki bu dünya
Bir illizyon sahnesi
İnsan cezalı
Sihirbaz acımasız

Ölüme götürüyor her gösterisi….