Şu yola kırk senedir attım adım,
Daha hâlâ beni ben anlamadım.
Aklımın erdiği bir şey varsa,
Fikrim ebad-ı hayali yarsa
Cezr ü medlerle, ebedle ezele
Varmış olsam o reh-i lem-yezele.
Bana rehber olacak şule, adem,
Ademin şulesi hîçî der isem
Bunca varlık ki benim meşhudum
Nur-ı aşkınla bütün mescüdum.
Ve ademden edişim acze rücû,
Saçıyor pîşîme milyarla tulü.
Her tulû’un şeb-i bîdârından,
Şu fezaya-yı hafâ-bârından.
Yağıyor bunca serâir güneşi,
Yakıyor aczimi hayret ateşi.
Aczimin de buna aciz kalışı,
Der demez meselenin geldi başı:
Halleder noktayı aklen, hissen,
Bunu tekrar okuyup dikkat eden.
Tıp Fakültesi Hastanesi, Haydarpaşa
07.01.1337
Kayıt Tarihi : 24.3.2016 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ilk ikilikte mesajı vermiş
Şu yola kırk senedir attım adım,
Daha hâlâ beni ben anlamadım.
öyle değil midir gerçekten?
kim kendini anladı ki?
TÜM YORUMLAR (4)