Nokta... Şiiri - Gülay Zıhna 2

Bir nokta ne kadar yer kaplar
Şu koskoca dünyada?
Belkida başlangıcıdır sonsuzluğun
Kimbilir....
Ya bir yürekte
Nokta kadar yer kaplamamak
Ne demek hiç düşündünüz mü?
Ben düşündüm,
Hem de hissettim en derinimde...
Sessizliğin içinde üflenen sur gibi,
Yaradana sınanamaya gidiş gibi,
Sessizce bir kabulleniş gibi
Kıyamet gibiydi....
Sabrım nice sınanmıştı da
O bir tek kelimenin ettiğini
Ölüm bile edememişti bana.
Öylece kalakaldım.
Saatler, günler geçti.
İstedim ki yıllar böyle geçsin.
İnancım korumaya çalıştı.
Öğrendiklerim geldi aklıma.
Anacığım ah be anacığım sen geldin,
Hani sevgi bir sonsuzluktu
Çaresizliğe karşı
Bu dünyaya karşı
Bir zaferdi;
Hani sevdaya asi yüreklerde
Nice aci vardı.
O yüzden korkarlardı
Hani insan kalbiyle bakmalıydı.
Gözler kördü.
Hani be anacacığım öğrendiklerim nerde.
Hepsi bir nokta ile, bir takıntıyle özetlendi.
Ve bana susmak kaldı.
Nice kelime geldide aklıma
O bir tek kelimenin ettiğini
Anlatamadı.
Ama...
Son noktam oldu
Öğrendim sakın korkma.....