Nokta... Şiiri - Orhan Kutlu

Sana yazmadan duramıyorum
Yazmak istemesemde
Kanıma işlemişsin kanıma
Sana can vermek isterken
Sen kastediyorsun canıma.

Şİmdi sensiz İstanbul sokaklarında
Yalnızlığımı arşınlıyorum
Sokak lambaları eşliğinde.
Öylesine yaşıyorum
Öylesine anlamsız
Sensizliğin hiçliğinde..

Unutamamaktır biliyorsun
Unutmaya çalışmak
Farkında olmadan
O kadar çok şey almışız ki
Birbirimizden
Birbirimizde büyürken.
Her an unutmaya çalışıyorum
Seni senden
Gel de unut unutabilirsen
Gel de unut.

Bir umut bıraksaydın
Kaf dağının ardına
Sana kavuşmam için
Karanlıklarıma parlayan.
Umutsuzluğun en kesif olduğu yerlerde
Rehberim olsaydı
Hayatımı aydınlatan
Kaf dağında parladığı gibi
Parlasaydı gözlerinde.

Düşünüyorum
Düşünüyorum
Bir noktanın içinde
Çıkamıyorum.
Gel de çık
Çıkabilirsen.