Yalnızlığın arka sokaklarında vuruldu sevda
Satır aralarına gizlenmiş her mana da bir yitiş..
sağanak özlemleri gökkuşağına asma telaşıyla karşılanan bildik hüzün
ne giydirsen üstüne aynı bozgun kırgınlık
vuslata beş kala anlamını yitirmiş saçma bir veda
hani nerde doludizgin koşturan deli taylar
kapı ardı bekleyen umut..uzak bir kasaba şimdi yolu olmayan
parantez içlerine hapsedilen masalsı bir sevi
noktaların ardına usulca bırakılan
ve bu şiir gibi yarım kalacak olan
...........
Kayıt Tarihi : 13.1.2010 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Der ki bir kalem!
'Biz her ne kadar noktaların bitişi ifade ettiğini düşünsek de onlar da ölüm gibi aslında bir başlangıcın izidir'
İşte NOKTA.....
yarım kalacak duyguların ifadesinde bir meşale! Hiç bitmeyecek bir yangının ve yangına eş tükenmeyecek olan bir ezanın temsili gibi. Öfkelerin, sadakatsiz vefaların ve yokluğun elçisi misali.
'Sevdayı yalnızlığın arka sokaklarında vuruyorlar'
Zaten her şey orada başlıyor işte.
Sevda yaralı. Eğer ki sevdayı vuran her kimse sevdanın canını alabilmiş olsa idi, bunlar olmayacak ve noktalar yetim kalmayacaktı.
Bir şiiri okurken ben bunu ararım işte. Şiir beni düşündürmeli, alıp götürmeli; NOKTA şiiri gibi.
Berna öyle bir nokta atışı yaptı ki bu şiir alıp götürdü beni....
Kutluyorum
Sevgiyle kutluyorum menekşem...
KISA OLSA DAHA KABUL VE ANLASILABİLİR OLURDU
ANLAM YÖNÜNDE COK GÜZEL TEBRİKLER
TÜM YORUMLAR (32)