Tükenmez mi sanmıştın o yalancı heyecanlarımı
içimde büyüttüğüm saçma sapan kavgalarımı
yıkıldı ve bitti işte
artık ne yapsan nafile
al git gözlerindeki sönmeye yüz tutmuş ateşlerini
cesaretten bi haber titreyen ellerini
çek git dokunma
sakın kirletme simsiyah gecelerimi
açılmadan solan
gülümü
hevesimi
nefesimi
dakikalarımın içinden
al git saniyelerini
istemem artık
yıldızını
dünyanı
güneşini
boşyere akan gözyaşlarımla doldurdum
bütün ceplerimi
ne ışıklarımı arıyorum artık
ne de sana benzetmeyi
gölgelerimi.
şarkıların kıyısından geçen sandalların arkasından
hayaller üretmeyi.
tozumu dumanıma katıp hızla uzaklaşıyorum
eze eze yemyeşil çimenlerimi
kankırmızı çiçeklerimi
bembeyaz ümitlerimi.
artık hikayemin içinde
varla yok arasındasın
cümlelerimin sonunda
küçücük bir noktasın
Kayıt Tarihi : 10.12.2009 18:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duygu Hacıosmanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/10/nokta-157.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)