İşte sonsuz hasretleri vurup sırtıma
Gidiyorum.
Bu aşktan ne bir hatıra
Ne de bir anı bırakıyorum
Gidebileciğim en uzağa..
Gözlerinin ve sözlerinin olmadığı
Bambaşka diyarlara gidiyorum.
Bir avuç dolusu
Yanık gül kokusu bırakıyorum
Pencerenin önüne
Hani o burnunu dayadığın
Buğulu camların ardında
Belki cesur bir yürek atıyordur diye.
Çoktan dindi içimdeki fırtınalar.
Tek bir yaprak bile kımıldamıyor dallarımda.
Ben de mevsim her daim hazan
Her daim sonbahar.
Sarıya meftum oldu hatıralar.
Sustum!
Susturuldum hiç susmadığım kadar.
Bana dair..
Tek bir hayal bile kurmanı istemiyorum
Artık saçlarına yıldız takmıyorum
Aşk ile gözlerinin içine bakmıyorum
Umursamıyorum anlıyor musun?
Umursamıyorum!
Nokta!
15 Kasım 2009 / 23:00
Emine GençKayıt Tarihi : 15.11.2009 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Zaman En açık yaraları dahi sarabilecek kadar şefkatlidir. Acımasız olan içimizdeki 'ben'dir. Şükredecek ve mutlu olunacak tüm güzelliklerin üzerini bir sis bulutuyla kaplar. Ve hicrana kapıları aralar..kör,sağır ve dilsiz olarak.'
TÜM YORUMLAR (1)