en küçük işaretti...
nokta...
bir anlam taşımazdı...
yalnız başına...
gelince...
cümlenin sonuna....
bittiğini anlardık nasıl olsa...
nokta...
bir anlam taşırdı....
biz koyduğumuzda....
gelince...
yaşamın sonuna....
en büyük işaret olurdu....
bittiğini anlardık nasıl olsa...
koyan koyunca....
07.06.2012 Yalova
Fikret TurhanKayıt Tarihi : 7.6.2012 21:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bir hiçti...boşlukta... en büyük anlama ererdi... herşeyin sonuna konunca...
![Fikret Turhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/07/nokta-115.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!