Noel Reâleti Şiiri - Ramazan Çetin

Biz köke hasret idik,ne yazık daldan olduk!
Bir felâket geldi ki,el verdik koldan olduk!
Şu noel rezâleti rezilliklere gebe,
Tarihe sırt çevirdik,hakîki yoldan olduk!..
.
Dinle güzel evlâdım,Mevlid’i bilir misin?
Özüne dâvetlisin,çağırsak gelir misin ?
Dalgalara yenilip batıp vurmadan dibe,
Gönülden coşkunca bir “affet Rabbim” der misin?
.
Yavrum sen kendine gel,noel onların olsun,
Tarihinle kucaklaş,kalbin huzurla dolsun,
Bu kapı hiç kapanmaz,gel de edelim tevbe!
Îmânlar tazelensin, bedenler şifa bulsun!
.
Yiğidim uyanık ol yolun tuzakla dolu,
İnancını çalarlar yüce Rabbim’in kulu,
Hani Hak’tan isterdin hep iyi bir mertebe,
Sonsuz bir hayat gider,sakın kaptırma kolu!..
.
Bizim kandillerimiz,bayramlarımız güzel,
İçimizi ısıtır,tatları bize özel,
Kaynaşmamız,coşmamız ferahlık verir kalbe,
Kökümüzden koparsak,sürükler götürür sel!
.
Hazreti Muhammed’dir şanlı Peygamberimiz,
Hakikate çağıran O’dur son rehberimiz,
Oyunu bitirelim,aç gözünü körebe;
Kaybolup gideriz hâ bak kalkıyor gemimiz!...
.
Kişi kimi severse sevdikleriyle olur,
Kimlerle beraberse aynı havayı solur,
Helâl yoldan kazansa,haram girmezse cebe,
Kul hakkından çekinen umulur ki kurtulur.
.
Rabbim, sevdiklerinden sen bizleri ayırma,
Günahkâr kullarınız ,yüzlerimize vurma!
Semtimize gelmesin uzak dursun şaibe,
Hatamızı setreyle kimselere duyurma!...