sanırım artık yavaş yavaş bırakma vakti geliyor
el ayak çekmenin, toparlanmanın
son baharın sis perdesi her yeri sarmış zaten
kış kapıya dayanmış sırasını bekliyor
çaresizliğin kıyısında artık tık yok
gelenlerden, göz içine bakarak gidenlerden
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
