bir evi yoktu...
bir işi yoktu...
boş boş
sokaklarda dolaşıyordu...
suyu yoktu...
ekmeği yoktu...
başını sırtını
okşayanı da yoktu...
derdi çoktu...
soranı yoktu...
hasta hasta
sokaklarda dolaşıyordu...
lakin iş
sevişmeye geldi mi?
zaman mekan dinlemez
çoluk-çocuk
ne yapacak düşünmez
işi bitirirdi...
işte!
böyleydi
bu sokak köpekleri
düşünmeye de
hiç niyetleri yoktu! ..
Fikret Turhan-Yalova,
18.02.2015
Kayıt Tarihi : 18.2.2015 12:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!