Burası Anadolu, yiğitlerin harmanı.
Gün, vatan, namus için candan geçme zamanı.
İş değil karalamak, zora düşünce dünü,
Maharet, imkansızda görebilmek mümkünü.
Kurtulabilmek için ruhlardaki yaradan,
Muhakkak çıkar bir yol ilham eder Yaradan.
Yepyeni ufuklara açılsa yelkenimiz,
Bengisu pınarından beslense gülşenimiz.
Yılmamalı cefanın girdabında dönerken,
Bol olurmuş alevi, her ateşin sönerken.
Gaflet denen denizden ulaşınca sahile,
Tükenir birden bire o amansız gaile.
Hoşgörü kazanında tutturunca ölçüyü,
Yapana geri döner, hazırlanan her büyü.
Durulmaz önlerinde, Hakk’ka doğrulanların,
Kurtulur mahzenlerde kilitli kalan yarın.
Giyip sabır zırhını, başla şer ile cenge,
Ulaşır elbet canlar, o uhrevi ahenge.
Halil der dünya için değildir bunca zahmet,
Hakk’kın inayetine erebilmektir niyet.
Kayıt Tarihi : 17.4.2009 23:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Gürkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/17/niyet-29.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)