Hatırı, gönülü kökünden kırdın,
İnsanlığı dağlara, taşa mı sürdün,
Herşeyi azgın sellere verdin,
Sana ne deyim, bana ne deyim.
Hasatı savurdun poyraza, yele
Neyidi derdin düşürdün dile,
Merhamet etmedin sevdiğin güle,
Sana ne deyim, bana ne deyim.
Tozlu yollarında yürüttün yaya,
Çat ayazlarda batırdın suya,
Bağrımı döndürdün virane köye,
Sana ne deyim, bana ne deyim.
Ayağına turap oldum, bilmedin
Umutla bekledim, çıkıp gelmedin,
Hiç de sözlerine sadık olmadın,
Sana ne deyim, bana ne deyim.
Ahvali'yi tel gibi bükercesine,
Damardan kanımı çekercesine,
Yaşlanmış çınarı yıkarcasına,
Tükettin ömrümü, buna ne deyim.
Kayıt Tarihi : 19.12.2017 16:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Mete](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/19/niye-dostum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!